گرامر فعل-حال ساده

هیوا شم روز ۳۰ فروردین ۱۴۰۳
35 دیدگاه‌ها

ساده‌ترین شکل فعل بدون پسوند (going) یا پیشوند (is going) یا کلمات کمکی و اضافه یا تغییر شکل (went)، فعل زمان حال ساده است. مانند go, do, work, like.

زمان حال ساده در انگلیسی (simple present) در دو موقعیت زیر به کار می‌رود:

۱) وقتی در مورد واقعیتی صحبت می‌کنیم که به طور کلی درست هستند یا

۲) وقتی اتفاقی همیشه یا غالب اوقات رخ می‌دهد.

برای نمونه دو مثال زیر را در نظر بگیرید.

زمان حال ساده در انگلیسی

مثال اول:

They have a lot of books.

They read a lot.

این جمله درباره زوجی است که به طور کلی زیاد می‌خوانند با وجود آنکه الان در حال خواندن نیستند (در حال خواندن بودن می‌شود حال استمراری یا are reading که بعداً در مورد آن صحبت می‌کنیم).

مثال دوم:

معنی جمله زیر این است که من آخر هفته‌ها تنیس بازی می‌کنم. نه این آخر هفته، بلکه به طور کلی آخر هفته‌ها.

I play tennis every weekend.

یا در ادامه، به تفاوت دو مثال زیر توجه کنید:

زمان حال ساده در انگلیسی

He’s eating an ice cream cone.

He likes ice cream.

جمله اول، در مورد پسری است که همین الان دارد بستنی می‌خورد ( is eating) اما جمله دوم در مورد پسری است که به طور کلی بستنی دوست دارد (likes).

در جملاتی که فاعل آن سوم شخص مفرد است، یک s (موسوم به s سوم شخص) به فعل جمله اضافه می‌شود.

چند نمونه جمله دیگر برای جمله سوم شخص:

I work in an office. My brother works in a bank

Emily lives in Houston. Her parents live in Chicago.

It rains a lot in the winter.

در ادامه یک نمونه جمله در قالب ویدئو می‌بینیم:

I read a lot.

It’s just a little game we play every month.

I believe you two have already met. No?

You know about her? Every time we leave the house, we go by the art gallery and slow down.

تمرین

این روزها، چه کارهایی را به صورت معمول و همیشگی انجام می‌دهید؟ چند مورد از اینها را به صورت جملات ساده، کامنت کنید.

دسته‌بندی‌ها: گرامر، کلمات، کلمات پایه، گرامر مبتدی

پاسخ‌ها

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

    1. زهرا فلاحی روز ۵ تیر ۱۴۰۳

      این درس در مورد حال ساده هست. ing بعد از فعل میشه حال استمراری.
      جمله بعدی هم باید فعل بلافاصله بعد از فاعل بیاد
      happy هم باید به صورت قید باشه چون داره فعل رو توضیح میده. یعنی میشه:
      I live hppily

  16. کامیار اسماعیلی روز ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۳

    A class of young South African schoolchildren go on a trip to a safari park.
    جمله بالا عینا در یکی از درسهای همین دوره، در بخشِ۲-۱- خواندن، شنیدن، مکالمه و نوشتن ترم اول، آمده و زمان جمله “زمان حال ساده” میباشد.
    با وجود این که فاعل در جمله مزبور
    A class of young South African schoolchildren
    بوده و با حرف تعریف
    A
    هم شروع میشود باز به فعلِ مربوط بدان یعنی
    go,
    حرف
    s
    یا حروف
    es
    را اضافه نکرده و نگفته
    goes،
    بلکه گفته
    go .
    دلیلش هم این بوده که در اینجا به طور خاص نویسنده
    “A class of …”
    را نه به صورت یک گروه و جمع واحد، بلکه به عنوان دانش آموزانِ متعدد در نظر گرفته و برای آن قائل به معنی جمع و نه مفرد گشته است. بنابراین دیگر قاعده اضافه نمودنِ حرف
    s
    یا حروف
    es
    به فعلی که فاعلش سوم شخصِ “مفرد” باشد در این مورد صدق نکرده و با توجه به این که نویسنده، فاعل جمله را “سوم شخص جمع” (نه سوم شخص مفرد) در نظر گرفته از فعلِ
    go
    به همان صورت ساده اش استفاده کرده است.
    البته این کار بیشتر در گرامر انگلیسی رایج است تا در گرامر امریکایی.

    غیر از
    Class ،
    در گرامر انگلیسی این کار مثلا در مورد اسامی زیر هم (که همگی به عبارتی اسم جمع میتوانند باشند) هنگامی که فاعل قرار میگیرند و مشخصا منظور نویسنده یا گوینده جمله مفرد باشد نه جمع میتواند انجام شود:
    army
    band
    choir
    class
    club
    crew
    company
    firm
    gang
    government
    orchestra
    party
    staff
    نیازی به حفظ کردن لیست بالا نیست. دلیلش که درک شود هر کس میتواند خودش به سادگی استنباط کند.

    1. زهرا فلاحی روز ۵ تیر ۱۴۰۳

      انگار انگلیسی زبانها با سوم شخص میونه خوبی نداشتن. هم ضمیرهای زن و مرد فرق میکنه هم بیخودی یه s اضافه کردن.
      هرچند در مقایسه با انواع حروفی که توی نوشتن دارن ولی خونده نمیشه یا یه جور دیگه خونده میشه این دیگه خیلی عادیه :))
      مثل laugh – through – picture- tissue- tongue

    1. کامیار اسماعیلی روز ۲۷ اردیبهشت ۱۴۰۳

      Thanks for this instructive session. As expected, its primary emphasis and focus lies in the essence and fundamental aspects of the simple present tense. In parallel, the standard form and grammatical structure suitable for the intended concept are [have been] clearly stated and elaborated. This instruction method is fundamentally more effective and preferable than some old methods prioritizing form over concept.
      Naturally, becoming proficient in fluently using the simple present tense in speech and writting also requires extensive practice and repetition as necessary.

ثبت گزارش
 
[contact-form-7 id="56866" title="فرم تماس 1"]