قانون گرامری: استفاده از گذشته ساده ‘be’ + ‘going to’ برای صحبت در مورد آینده از یک نقطه در گذشته

توضیح: می‌توان از فرم گذشته ساده ‘be’ + ‘going to’ برای صحبت در مورد آینده از یک نقطه در گذشته استفاده کرد. این ساختار برای بیان آینده در گذشته استفاده می‌شود.

مثال‌ها:

1. “She was going to return it but she saw something very strange, her number was on the screen.”
2. “She didn’t know what was going to happen.”
3. “We were going to meet two days later in the square next to the centre.”

نقل قول معروف:

• “I thought it was going to be a great day.” <‘A common expression’>

ساختار درس

1. توضیح قانون:

• از گذشته ساده ‘be’ + ‘going to’ برای بیان برنامه‌ها یا قصدهایی که در گذشته داشتیم و قرار بود در آینده اتفاق بیفتد، استفاده می‌شود.
• این ساختار برای بیان آینده‌ای که از دید گذشته پیش‌بینی شده بود، استفاده می‌شود.

1. جملات مثال:

• مثال ۱: “She was going to return it but she saw something very strange, her number was on the screen.”
  • توضیح: گوینده می‌گوید که او قرار بود آن را بازگرداند اما چیز عجیبی دید، شماره او روی صفحه بود.
• مثال ۲: “She didn’t know what was going to happen.”
  • توضیح: گوینده می‌گوید که او نمی‌دانست چه اتفاقی قرار است بیفتد.
• مثال ۳: “We were going to meet two days later in the square next to the centre.”
  • توضیح: گوینده می‌گوید که قرار بود دو روز بعد در میدان کنار مرکز با هم ملاقات کنند.

1. نقل قول معروف برای زمینه:

• “I thought it was going to be a great day.” <‘A common expression’>
  • توضیح: گوینده پیش‌بینی کرده بود که روز خوبی خواهد بود.

تمرین

• جملات زیر را با استفاده از گذشته ساده ‘be’ + ‘going to’ برای اشاره به آینده از یک نقطه در گذشته کامل کنید:

1. “He __ (not/know) what was going to happen next.”
2. “They __ (plan) to travel to Paris, but their plans changed.”
3. “I __ (think) it was going to rain, but it didn’t.”

پاسخ‌ها:

1. “He didn’t know what was going to happen next.”
2. “They were going to travel to Paris, but their plans changed.”
3. “I thought it was going to rain, but it didn’t.”

خلاصه

از گذشته ساده ‘be’ + ‘going to’ برای بیان برنامه‌ها یا قصدهایی که در گذشته داشتیم و قرار بود در آینده اتفاق بیفتد، استفاده می‌شود. این ساختار برای بیان آینده‌ای که از دید گذشته پیش‌بینی شده بود، استفاده می‌شود. با استفاده از مثال‌های واقعی و نقل قول‌هایی از زندگی روزمره، دانش‌آموزان می‌توانند بهتر با قوانین گرامری ارتباط برقرار کنند و آنها را درک کنند.