قوانین گروه فلوئنت

هدف و فلسفه دور هم جمع شدن ما

هدف اولیه ما در فلوئنت، یادگیری واقعی زبان است. اما این هدف اولیه، ابزاری است در خدمت هدف های دیگری: استفاده از زبان برای اهداف دیگری مانند کتاب خواندن، دوره و فیلم دیدن، تعامل با دیگران، نوشتن است. این هدفها هم قرار است زندگی و کار و روابط ما را بهتر کنند.

بنابراین ما دور هم جمع می شویم تا با کسانی که در این موارد شبیه ما هستند تعامل داشته باشیم و به همدیگر کمک کنیم.

طبق تجربه چند ساله ما و بررسی های مفصلی که به کمک هزاران پرسشنامه انجام داده ایم، برای ما اثبات شده که تنها نبودن در این مسیر یادگیری زبان و بودن در چنین جمع هایی رسیدن ما به هدف مان را بسیار راحت تر می کند.

انتظارات ما از همدیگر

برای رسیدن به این هدف، انتظارات زیر را از همدیگر داریم:

هم گروهی های ما در فضای دیجیتال، همان آدمهایی هستند که احتمالا در کوچه و خیابان، دانشگاه و محل کار یا فامیل و محله با آنها تعامل داریم. برای همین منطقی و درست این است که با آنها هم مانند همان آدمها، واقعی و طبیعی برخورد کنیم.

به همدیگر کمک کنیم

به طور کلی ما به عنوان انسان، توی جمع، فرض می کنیم آنچه در جمع می گذرد معمولاً ربطی به من ندارد. برای همین معمولاً خاموش هستیم. حتی اگر بتوانیم به کسی کمک کنیم یا جواب سوال او را بدهیم، منفعل می‌مانیم و به خودمان می‌گوییم که یک نفر دیگر این کار را خواهد کرد.

خواهش ما این است که مانند یک ارتباط دو نفر، هر وقت احساس کردید که می‌توانید به کسی در جمع کمک کنید، این کار را انجام دهید. با این شیوه، دیگران هم در موارد بعدی به خود ما کمک بیشتری خواهند کرد.

از طرفی چون همه ما در یک مسیر مشابه داریم پیش می‌رویم، مسائل و موضوعات مشترک زیادی داریم و بهتر می‌توانیم به همدیگر کمک کنیم.

پیشنهاداتی برای ارسال پیام

کل صحبت و پیام را یک باره تایپ کنید و بفرستید.
- گاهی چند ثانیه مکث و فکر به چیزی که می خواهیم بگوییم کمک می کند که کل موضوع را بتوانیم در یک پیام بنویسیم. همچنین فقط یک نوتیفیکیشن برای هم‌گروهی‌هایمان ارسال میشود. اما اینکه با عجله و در حین فکر کردن، صحبتمان را در چند پیام ارسال کنیم (مثلاً اول سلام کنیم، بعد یک جمله دیگر تایپ کنیم و …) باعث میشود هم صحبتمان را منسجم بیان نکنیم، هم تعداد زیادی نوتیفیکیشن برای همه اعضا برود.
تا حد امکان از تکرار نقطه (…) و علامت‌تعجب (!) دوری کنید. به جای آن صحبت ناگفته‌ای که پشت آن هست را به روش مفیدی مطرح کنید.

پرسیدن سوال به شیوه درست، سریعتر جواب می گیرد

هر چقدر در پیام اول، سوال را بهتر طرح کنیم، پیامهای کمتری رد و بدل می‌شود و سریعتر جواب می‌گیریم. هر دو طرف هم راحت‌تر و بهتر تعامل می‌کنند. دیگرانی که این گفتگو را می‌خوانند هم حس بهتری خواهند داشت. الگوی زیر می‌تواند به شما کمک کند که هم در اینجا و هم به طور کلی سوالات بهتری از دیگران بپرسید:

اولین پیامی که به ذهن می‌رسد: چرا فلش‌کارتهای کلمات کار نمیکنه؟
چیزی که می‌خواهید بگویید: من روی فایل فلش‌کارتها کلیک کردم اما خطا میده
روش بهتر برای طرح این مشکل: من درس مربوط به فلش‌کارتهای کلمات مبتدی را خوانده‌ام اما الان که با مرورگر کروم روی گوشی، در درس “اسم‌ها” از بخش گرامر، روی لینک دانلود فلش‌کارتها کلیک می‌کنم اما خطایی که در اسکرین شات زیر می‌بینید رو دریافت می‌کنم. آیا کسی پیشنهادی برای حل این مشکل داره؟

فرض ذهنی ما هم بهتر است این نباشد که حتماً مشکلی وجود دارد که مربوط به من نیست. مفیدتر این است که اول دنبال مواردی باشیم که احتمالاً خودمان رعایت نکرده ایم؛ به ویژه برای کسانی که تسلط شون به ابزارهای دیجیتال بالا نیست.

در ضمن منطقی‌تر است که هر سوال را فقط یک جا بپرسیم. مطرح کردن یک نکته در ایمیل، کامنت، تلگرام (گروه و پشتیبان) و … باعث می‌شود چند برابر وقت خودمان و دیگران گرفته شود. لزوماً هم منجر به دریافت جواب سریعتر نمی‌شود. اغلب به دلیل آشفتگی‌ای که این تکرار در هر دو طرف ارتباط ایجاد می‌کند، دیرتر جواب خواهیم گرفت.

از پشتیبان بپرسم یا در گروه؟

با پرسیدن دو سوال زیر از خودمان می‌توانیم در این مورد تصمیم بگیریم:

آیا این موضوع ممکن است برای دیگران مفید باشد؟ اگر مفید است آن را در گروه مطرح کنیم.
آیا این مشکل مربوط به سیستم من است؟(کامپیوتر، گوشی، اینترنت و …)

خطوط قرمز

خطوط قرمز نانوشته ای وجود دارد که بدون اینکه گفته شود، خود ما آنها را رعایت می کنیم. اینها مواردی هستند که ممکن است بعضی از ما را آزار دهد یا رسیدن به هدف جمعی که داریم را سخت تر کند. بنابراین تا وقتی ضروری نشود در این باره صحبت نخواهیم کرد چون می دانیم همه دوستان این موارد را رعایت خواهند کرد.