پاسخ‌ها

1. 

   زهرا فلاحی روز ۵ تیر ۱۴۰۳

   برای من فراوانی کاربرد زمان حال جالب بود بخصوص توی ۲ حوزه که بنظر کاملا متفاوت میرسه. حوزه شفاهی و گفتاری که معمولا صحبتای عادی و عامیانه است و حوزه تخصصی که صحبتهای آکادمیک هست.
   این فراوانی کاربرد زمان حال، منو یاد این توصیه هایی که میگن “در زمان حال زندگی کنید” هم میندازه :)
2. 

   مهدی دهدشتی روز ۲۸ خرداد ۱۴۰۳

   نکته جالب این بود که متون تخصصی چون از حقایق و فکت صحبت می کنند بیشتر از زمان حال ساده استفاده کرده اند.
3. 

   سامان زندیانی روز ۲۱ خرداد ۱۴۰۳

   معمولا اکثر موسسات و بدتر از آن اکثر کتاب های و محموعه های یادگیری زبان تمام زمان ها را در همان ترم های ابتدایی تدریس می کنند. دلیلش هم این است که آن ها بیشتر به ترتیب ارائه محتوای گرامر پایبند هستند تا فراوانی و میزان کاربرد برای زبان آموز
4. 

   حسام مرحمتی روز ۲۰ خرداد ۱۴۰۳

   در تجربه قبلی که در آموزش زبان داشتم به این نکات اشاره نشده بود و صرفاً گفته می‌شد که این زمان‌ها در افعال انگلیسی وجود داره.
5. 

   مهدی سخائی روز ۱۴ خرداد ۱۴۰۳

   در دنیای واقعی، یادگیری مهارت لازم برای انجام کارهای پرتکرار را در اولویت قرار می دهیم
6. 

   دانیال صادقی روز ۱۲ خرداد ۱۴۰۳

   تمرکز بیشتر روی موضوعات پر کاربرد و ارجاع به مقالات معتبر علمی
7. 

   علی علی یاری روز ۱۲ خرداد ۱۴۰۳

   ممنون از شما
8. 

   srwa abdpanah روز ۶ خرداد ۱۴۰۳

   با دانستن این موضوع یادگیری زبان برام راحت تر و جذابتر میشه
9. 

   آرش نادری روز ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۳

   آماری که اینجا اعلام شد خیلی جالب بود. هیجا (موسسات، اینستا، یوتوب و …) به این آمار اشاره نمیکنن
10. 

    علیرضا جعفری روز ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۳

    با این پنج زمان رایج، ۹۰درصد راه پیموده میشه، و این توی هیچ موسسه ای به این
    کیفیت اینجا تدریس و توجه نمیشه.
11. 

    همایون روز ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۳

    بسیار عالی بود بنظرم ما سالها وقت گذاشتیم تا گرامرهایی یاد بگیریم که خیلی کاربرد روزانه نداشتن
12. 

    Marzie Askari روز ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۳

    اینکه با یادگیری ۵ زمان رایج تا ۹۷ درصد کارمون راه میفته خیلی عالیه ولی از زمانهای دیگه هم نباید غافل شد چون کاربردهای خاص خودشون رو دارند .
13. 

    امیر صالح آبادی روز ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۳

    نکته این درس برای من اینه که اول واجبات رو یاد بگیریم. واجباتی که حدود ۹۷ درصد رو شامل میشند. بعضی کتاب ها یا موسسات به فعل ها که میرسند یه دیتاشیتی از فرمول تمام زمان های مختلف افعال در اختیار ما میذارند و بدون توجه به اصل فراوانی هر کدام، زبان اموز را درگیر یادگیری مسائل بیخود و کم اهمیت میکنند.
14. 

    فاطمه عباسی روز ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۳

    به نظرم خیلی ساده از دو زمان حال ساده و گذشته ساده عبور می کنند در حالی که پایه هستند و خیلی ها هنوز در
    s سوم شخص
    و گذشته افعال مشکل دارند.
15. 

    کامیار اسماعیلی روز ۲۷ اردیبهشت ۱۴۰۳

    با سپاس از توضیحات و آمار قابل تامل ارائه گشته؛

    البته زمانهای دیگر نیز گهگاه در گفتار و نوشتار و در جای خود کاربرد دارند. چنان که اگر تاکید بر معنای مورد نظر بوده و با گرفتن حس و حالشان چند نمونه از آنها مرتب تکرار و یادآوری شود یادگیری آنها هم سخت نخواهد بود.

    مثلا همین زمان آینده در گذشته کامل استمراری:
    She said that she would have been speaking in the conference by 4.00.
    او گفت وی تا ساعت چهار بعد از ظهر در حال سخنرانی خواهد بود.
    ما مشابه این گونه جملات را در زبان فارسی هم به کار میبریم.
    در واقع اگر اشارات معنایی که در افعال کمکیِ
    would, have, been
    هست به درستی درک شده و مفهوم شکل استمراری افعال با استفاده از
    ing
    در ذهن جا افتاده باشد، استفاده از زمان آینده در گذشته کامل استمراری، با وجود عنوان عریض و طویلش، ساده خواهد بود و ذهن میتواند بدون درگیر شدنِ مشکل-ساز در شکل و ساختار و قواعد دستور زبانیِ مربوط، بر اساس مفهومی که میخواهد برساند در عمل آن را بسازد.

    در واقع به نظر میرسد زمانهای اصلی را میتوان زمانهای حال ساده، حال استمراری، گذشته ساده، گذشته استمراری، گذشته بعید، آینده ساده و آینده در گذشته فرض کرد. در صورت تسلط بر این هفت زمان (با تاکید بر معنای هر یک از آنها، اشکال افعالشان و افعال کمکیِ مربوط و اشارات معنایی که هر یک از آن افعال کمکی و ترکیباتشان در خود دارند) بقیه زمانها، که به بیانی زمانهای ترکیبی هستند، را میتوان در ذهن ساخت.
    بدین ترتیب یادگیری زمانهای دیگر سخت نبوده و اصلا استفاده از آنها میتواند نوعی تمرین ذهنی مفید همچنین برای تسلط بر زمانهای اصلی باشد.
    اگر زمانهای اصلی و مضمون هر یک از افعال کمکی و اشارت معنایی که هر یک از اینها در خود دارند مرحله به مرحله در ذهن جا بیافتد یادگیری بقیه زمانها، که جز حاصل انواع ترکیبات اینها نیستند، در عمل سخت نخواهد بود.

    – مشکلی که در آموزش اینها هست این است که به جای تاکید بر فهم بنیادی و عمیق اینها و تلاش برای جا انداختنشان در ذهن با تمرین و تکرار “با تاکید بر معنا” و بدون طی مقدمات قبلی (مانند لزوم تسلط کافی بر آن ۷ زمان و اشکال افعال و افعال کمکیِ مربوط در هر یک از آنها)، از همان نخست بر شکل و ساختارِ ظاهرا پیچیده و گیج کننده اینگونه زمانهای ترکیبی تکیه میکنند و آنگاه از آموزنده میخواهند با سرمشق قرار دادن آن ساختار دستوری و به تعبیری فرمایشی، در ذهنش سخن بگوید و بنویسد! کاری که عملا روان سخن گفتن و مطلب نوشتن را ناممکن میکند. در واقع آن شکل آموزش، با تاکید بر شکل و صورت و بازیهای بیهوده و وقت-گیرِ شکلی به جای تلاش برای جاانداختنِ عمیق و گام به گامِ مفهوم و معنا و اشارات معنایی، بیشتر به درد تست زدن و امتحان پاس کردن و مدرک کاغذی گرفتن میخورد تا استفاده واقعی.
    البته در بقیه زمینه ها هم متاسفانه این مشکل عمیق و رایجِ صورت-گرایی وجود دارد.

    به هر صورت اگر به قول معروف سُرنا را
    از سر گشادش نزنند و نخست مفاهیم بنیادی در این زمانها و افعال کمکیِ مربوط را در ذهن آموزندگان عمیقا و گام به گام با تکرار و تمرین و استفاده از عبارات و جملات الگو جا انداخته و در وهله بعد و در جای خود ساختار را هم به روشنی بیان کنند مشکل حل است.
    چنان که در صورت جا افتادن مفاهیم اصلی و تکرار و تمرین، یکی دوبار اشاره به ساختار کافی خواهد بود و اصلا آموزنده خودش میتواند ساختار را استنباط کند و نیازی به حفظ کردن مصنوعیِ شکل و ساختار نخواهد بود.
    مشکل اما این است که در بسیاری آموزشگاهها و مدارس در این مورد هم بسان خیلی موارد دیگر تاکیدشان بیشتر بر شکل و صورت و بازیهای شکلی بوده، سُرنا را از سر گشادش زده و راه را برعکس میروند. در واقع میشود نوعی بازی و سرگرم شدن با بازیهای پرطمطراق و تکراری و خسته کننده شکلی به جای پرداختن عمیق و جدی و چه بسا جذاب و خلاقانه به معنا و محتوا. البته این مشکل فقط محدود به آموزش زبان و برخی آموزشگاههای زبان هم نبوده و از قضا خیلی از آموزندگان نیز عملا همین را میخواهند…! چنان که متاسفانه باید گفت: “بیله دیگ، بیله چغندر!” هرچند که خوشبختانه دیگر آن گونه روشهای کهنه و شکل-گرایانه به ویژه در عرصه آموزش زبان در زمانه ما جواب نمیدهند.

    با عرض پوزش، چون پرسیده شده بود نکاتی که در این باره به نظر رسید بیان شد.
    1. 

       علیرضا جعفری روز ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۳

       آفرین کامیار عزیز. نکات خوبی رو گفتی.
       یه مثال بزنم.صحبت کردن آقای روحانی رو دیدی؟
       طوری بود که داشت فکر میکرد انگار از توی یه سبد میوه میخواد کدوم رو انتخاب کنه،؟
       یادگیری تمام این زمان ها اینجوریه،
       یعنی وقت گیره اما کارایی نداره.
       البته اون صحبت کردن آقای روحانی مربوط به تمرین نکردن هست.
       اما یادگیری این زمان ها که کارایی کمی داره هم مشابه نمونه.
       بعدش آره، علت اصلی ضعف همه ماها همین آموزش نادرست هست که گفتی
       اما اینجا یعنی ایران فلوئنت. روش زبان آموزی دقیق و کارشناسی شده رو داریم و این مهمترین نکته این تیم آموزشی هست.
       به همشون میگم ایول.
16. 

    امیر احمدی روز ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۳

    استفاده از آمار و پژوهش های معتبر خیلی کمک کننده است چون باعث میشه وقتی که برای زبان آموختن میذاریم الکی هدر نره
17. 

    کوثر روز ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۳

    تصور اشتباهی که وجود داره اینه که هرچقدر چیزای پیچیده‌تر و سخت‌تر بیشتری بلد باشیم بهتره در صورتی که شاید اصلا لزومی نباشه روی بعضی قواعد وقت بزاریم و بهینه‌تره که چیزای کاربردی‌تر رو یاد بگیریم اینجوری حتی ممکنه زبان توی زندگیمون کاربرد بیشتری پیدا کنه
18. 

    عارف قشقایی روز ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۳

    اصل پارتو اینجا صدق می کنه. با یادگرفتن یه بخش مهمتر، بخش زیادی از کارم راه می افته. و این برای من کافیه چون من قصد ندارم مدرس زبان بشم که گرامر رو کامل بدونم، همونطوری که خیلی از ماها گرامر فارسی رو هم صد در صد بلد نیستیم.
19. 

    Kazem Khalooyan روز ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۳

    تو موسسات زبان تا جایی که من میدونم این نگاه آماری وجود نداره و همین جالب بود. اونجا همه چیز فریز شده است یعنی یکسری گرامر هارو باید بخونی و. سعی کنی یاد بگیری در صورتی که با وجود این آمار مشخص میشه بعضی جاها صرفا اتلاف وقت و انرژی بوده
20. 

    میثم سلطان محمدی روز ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۳

    با درود:
    این مورد به ذهن من می رسد که بیشترین زمان یادگیری رو باید به سه زمان ساده (حال، گذشته و آینده) اختصاص بدم.
    علاوه بر این، من معتقدم که آموزش زبان باید بیشتر بر کاربرد زبان در دنیای واقعی تمرکز کند. به جای اینکه فقط بر روی قواعد و ساختارهای دستوری متمرکز شود، زبان‌آموزان باید فرصتی برای تمرین استفاده از زبان در موقعیت‌های مختلف داشته باشند. این کار به زبان آموز کمک می‌کند تا با اعتماد به نفس بیشتری از زبان انگلیسی در زندگی روزمره خودش استفاده کند.
21. 

    مرتضی روز ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۳

    این نگرش آماری نکته جالبی رو یادآور میشه. اینکه ما همیشه باید چیزهایی رو انتخاب کنیم و چیزهایی رو رها! و نمیتونیم همه چیز رو با هم داشته باشیم.
22. 

    هوشنگ فنائیان روز ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۳

    بیشتر مطالب داستان ها در زمان گذشته ساده و حال ساده و حال استمراری است و به نظرم درک و تسلط به این ۵ زمان بسیار مهم است
23. 

    میلاد جلالی روز ۲۱ اردیبهشت ۱۴۰۳

    نکته جالبی که واسه من وجود داشت این بود من قبلا طبق شنیده ها و توصیه هایی که بهم شده بود اول از همه چیز میرفتم سراغ یادگیری گرامر کامل همه زمان ها و این موضوع باعث میشد خیلی برام سخت و ملال آور بشه. ولی الان که میبینم ۹۷ درصد مواقع فقط ۵ زمان که اتفاقا آسونتر از بقیه هم هستن استفاده میشه حس خیلی خوبی بهم توی یادگیری میده :)))
24. 

    مهدی روز ۲۱ اردیبهشت ۱۴۰۳

    حال ساده
    The cat runs.