صامت‌های با صدا و صامت‌های بی‌صدا (Voiced and Voiceless Consonants)
صامت‌ها از لحاظ لرزش حنجره به دو دسته تقسیم می‌شوند: صامت‌های با صدا و صامت‌های بی‌صدا. شناخت این دسته‌بندی به تلفظ صحیح‌تر و درک بهتر از تولید صداها در زبان انگلیسی کمک می‌کند.
۱. صامت‌های بی‌صدا:
صامت‌های بی‌صدا یا Voiceless Consonants، صامت‌هایی هستند که در هنگام تلفظ آن‌ها، لرزشی در حنجره ایجاد نمی‌شود. به عبارت دیگر، در زمان تولید این صداها، تارهای صوتی شما لرزش نخواهند داشت.
مثال:
- /p/ در “pen”
- /t/ در “top”
- /f/ در “fun”
۲. صامت‌های با صدا:
صامت‌های با صدا یا Voiced Consonants، صامت‌هایی هستند که هنگام تلفظ آن‌ها، حنجره‌ی شما می‌لرزد. برای درک بهتر، انگشت خود را بر روی حنجره‌تان بگذارید و صدا را تلفظ کنید؛ در صورتی که انگشت خود را لرزش حس کردید، آن صامت با صدا است.
مثال:
- /b/ در “bat”
- /d/ در “dog”
- /v/ در “van”
۳. تفاوت‌های تلفظ این دو صامت:
مصوت‌ها قبل از صامت‌های با صدا، کشیده‌تر و طولانی‌تر ادا می‌شوند. این ویژگی در تشخیص صداها و درک تفاوت‌های ظریف در کلمات مشابه کمک می‌کند.
مثال:
- leaf (صامت بی‌صدا) در مقابل leave (صامت با صدا)
- pick در مقابل pig
- eyes در مقابل ice
تفاوت کلمات زیر در باصدا و بی صدا بودن صامت است:
leaf – leave
lock – log
light – lied
cup-cub
safe – save
pick – pig
eyes – ice
bag – back
۴. تمرین:
برای تقویت درک خود از صامت‌های با صدا و بی‌صدا، به سوالات زیر پاسخ دهید:
کدامیک از حروف زیر در حنجره لرزش ایجاد می‌کند؟
- D یا T ؟
- F یا V ؟
- S یا Z ؟
نتیجه‌گیری:
شناخت و تمرین صامت‌های با صدا و بی‌صدا بخش مهمی از یادگیری تلفظ صحیح در زبان انگلیسی است. با درک این تفاوت‌ها، می‌توانید در تلفظ و درک شنیداری پیشرفت کنید.